Factoren die een koppeling lastiger maken

Persoonlijk geloof ik er niet in dat een konijn niet te koppelen is. 

Natuurlijk zijn er lastige gevallen maar vaak wil het betreffende baasjes liever zelf geloven dat hun konijn lastig te koppelen is zodat ze geen tweede hoeven te nemen, geen extra kosten willen maken en soms zijn ze bang dat hun konijn geen aandacht meer heeft voor hen.

Bepaalde eigenschappen of beperkingen kunnen bijdragen aan het feit dat een konijn lastiger te koppelen is. Ik noem een aantal veelvoorkomende.

  1. Konijnen die extreem mensgericht zijn en al jaren alleen leven. Het ene konijn bloeit op en is meteen verliefd op het geïntroduceerde konijn en de ander kan lastig wennen aan het gedrag van een ander konijn, omdat het immers zo lang geleden is.
  2. Een konijn met een beperking. Dit kan vanalles zijn; van het missen van een pootje tot ( deels) blindheid. Een konijn met drie poten kan zich onzeker voelen en hierdoor anders reageren naar het andere konijn. Een deels blind konijn of konijn met albino ogen kan moeite hebben zich te oriënteren of de lichaamstaal van het andere konijn niet zien wat tot misverstanden kan leiden.
  3. Konijnen in de puberteit. Vanaf een maand of vier komen konijnen in de puberteit en gaan hun hormonen de overhand nemen. Eerst waren de zusjes, broertjes vriendjes en plots is het vechten wie de baas mag zijn. Laat je dus niets wijsmaken bij een fokker of dierenwinkel dat de jonge broertjes die je adopteert gewoon vrienden blijven omdat ze broertjes zijn.
  4. Konijnen van hetzelfde geslacht. Natuurlijk kan het goed gaan als de karakters complementair zijn maar vaak gaan twee konijnen van hetzelfde geslacht niet goed samen. Beiden laten castreren/steriliseren kan zeker helpen als het vechten nog geen patroon is geworden, maar het is geen garantie.
  5. Konijnen met traumatische koppelervaringen. Indien een konijn steeds werd aangevallen in een groep en slechte ervaringen heeft met andere konijnen, kan zijn ‘ coping mechanisme’ worden; aanval is de beste verdediging, in paniek raken/vluchten of bevriezen. Hier kun je zeker aan werken maar het kost tijd en en zorgvuldige aanpak. 
  6. Een konijn dat bang is voor mensen. Indien ik een konijn krijg voor zijn All- in koppelvakantie en weet dat hij bang is voor mij, ga ik daar eerst aan werken. Een konijn dat tijdens de koppeling in      paniek raakt of anders reageert omdat ik de grootste stressfactor ben, heeft hulp nodig. Eerst zal hij mijn aanwezigheid moeten vertrouwen en dan ga ik het nieuwe konijn pas introduceren. Door extreme stress kunnen naast een mislukte date ook medische problemen opduiken en dat wil ik altijd vermijden.
  7. Konijnen met hetzelfde karakter. Konijnen die beiden de baas willen zijn of er juist niet uitkomen wie de baas is, gaan waarschijnlijk vroeg of laat ruzie krijgen. Hiërarchie is normaal voor konijnen, niet zielig en noodzakelijk om een duo of groep te kunnen laten functioneren.

Natuurlijk wil je kunnen uitsluiten dat een van de konijnen ziek is of pijn heeft wanneer je aan een koppeling begint. Ook is de manier van koppelen belangrijk en deze kan soms verschillen.

Wil je dat ik jou help met een koppeling of ben je van plan jouw konijn te gaan koppelen en wil je goed voorbereid zijn? 

Met een online adviesgesprek of een van de andere opties help ik jaarlijks heeft veel konijnen en hun baasjes. Meer weten? Stuur een berichtje naar info@denijnerij.nl . Kijk ook eens wie je voor gingen in de opgeslagen stories van het Nijnerij Instagram account